Ήρεμη ανατολή
πάνω από γαλαζοπράσινα νερά
σε αέναη κίνηση.
Πετώ
τις μάσκες
που δεν είναι εγώ.
Ψυχή
γυμνή
σε δημόσια θέα
εδώ και καιρό.
Σήμερα
σώμα γυμνό
επικαλείται
άγγιγμα απαλό.
Μέσα στην απέραντη ερημιά
το χαϊδεύει αεράκι αρμύρας αναζωογονητικό.
Αντίδωρο
στο χάδι σου.
Γλιστρώ στο νερό.
Νους και σώμα,
απελευθερωμένα,
δονούνται
στο χαλαρό κυματισμό
της θάλασσας σου.
Απόλυτη
ελευθερία.
Ο ορίζοντας δεν είναι πλέον σκοτεινός.
Ζαννίκου Γεωργία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου