Του φίλου το γινάτι.

Του φίλου το γινάτι
Του φίλου το γινάτι ,
που τού βγαλε το μάτι ,
θέλω να επισημάνω,
τον πόνο του να γιάνω.
Του το ‘πα δεν αξίζει,
καμία να σε συγχύζει,
δες το και λίγο αλλιώς,
ο Έρως ειν’ τυφλός.
Μην πέφτεις με τα μούτρα,
δεν έχει η κάθε κούτρα,
ίδιες με σε ιδέες ,
υπάρχουν και μοιραίες.
Μοιραίες συναντήσεις,
στο δρόμο αυτής της ζήσης.
Που φέρνουν παραζάλη,
στ΄ αθώο το κεφάλι.
Μεσα στο περιβόλι,
δεν είναι πάντα σχόλη,
Δευτέρα ξημερώνει
κι όλους μας ξενερώνει.
Αλλά… περνά ο χρόνος
κι αυτός που είναι μόνος,
θε να βρει πάλι ταίρι,
πριν βγει το καλοκαίρι.

ΕΛΕΝΗ ΣΕΤΤΑ