Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Η ιστορία μας έχει διδάξει πολλάκις ότι η άσχημη οικονομική κατάσταση των πολιτών είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που ορίζουν την εξέλιξη του πολιτεύματος. Η κακή οικονομική κατάσταση επηρεάζει άμεσα την κάλυψη των βιοτικών αναγκών η οποία λειτουργεί αντιστρόφος ανάλογα με την κάλυψη των μορφωτικών και ιδεολογικών αναγκών του ατόμου με αποτέλεσμα να δημιουργούνται έντονες αρνητικές κοινωνικές αλλαγές που οδηγούν σχεδόν με μαθηματική ακρίβεια στην αλλαγή των πολιτικών συστημάτων διακυβέρνησης.
Μια αλλαγή για την οποία δεν θα είμαστε άμοιροι ευθυνών αφού είχαμε ενστερνιστεί ως στοιχείο αυτοπροσδιορισμού την υλική υπεροχή έναντι των άλλων. Η πλασματική ευμάρεια και το παραμύθιασμα, του δυτικού ανθρώπου, με την οικονομική κρίση έφτασαν στο τέλος τους και ήρθε η ώρα να κατανοήσουμε την δύσκολη πραγματικότητα που μας αποκαλύφθηκε. Η οικονομική ευμάρεια ήταν πλαστή και οι αξίες που είχαμε χτίσει με άξονα τα υλικά αγαθά καταρρίφθηκαν. Κάπως έτσι μείναμε γυμνοί μπροστά στον εαυτό μας και τους άλλους.
Δυστυχώς όταν μένουμε γυμνοί ψάχνουμε για προστάτες, όχι συνετούς αλλά δυνατούς. Η σαπίλα θριαμβεύει και υπογράφουμε από μόνοι μας την θανατική μας καταδίκη παραχωρώντας τους τα δικαιώματά μας. Οι επιτήδειοι γίνονται για μια ακόμη φορά οι σωτήρες μας, αφού δεν έχουμε έναν εσωτερικό άξονα, ο οποίος έχει ως γνώμονα των Άνθρωπο και τα δικαιώματα του, να μας στηρίζει.
Η δημοκρατία σιγά σιγά καταλύεται.
Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι ο νεοέλληνας κοιμάται ακόμα τον ύπνο του δικαίου, παρά τις σφαλιάρες που έφαγε τα χρόνια του μνημονίου, αναλώνεται ασχολούμενος με σαχλαμάρες και είναι επαναπαυμένος στη βλακεία του.
 Κάθε μέρα μας οφείλει να είναι μια ευκαιρία για αυτοβελτίωση και μια επανάσταση, σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο, στις εξουσίες που θέλουν να μας θέσουν υπό την ''στοργική τους σκέπη'' και να καταδυναστεύσουν το είναι μας για ακόμη μια φορά.
Το ότι οι άνθρωποι είμαστε όντα ατελή δεν μας παρέχει κανένα ελαφρυντικό αφού το μόνο πράγμα που μπορεί να σταθεί εμπόδιο στον άνθρωπο στην επίτευξη μιας καλύτερης κοινωνίας είναι ο θάνατος.