''Στα σπλάχνα μου κρύβω δημιουργία και θάνατο, συνείδηση και γνώση και κενό...βυθίζομαι και πάλι αναδύομαι στο φως, ανάμεσα στο γίγνεσθαι και στην απώλεια ταλαντεύομαι."

Η λογικά, ρυθμισμένη, τακτοποιημένη ζωή γίνεται μαντάρα σε μια στιγμή. Ένας μικρός αναρχικός αδράχνει την ευκαιρία που προκαλεί η αναταραχή στο νου και κάνει την εμφάνιση του. Ο μικρός ξεκινά αμέσως επανάσταση με σύμμαχο τα συναισθήματα που ήταν καταχωνιασμένα για χρόνια. Χτυπιέμαι από τοίχο σε τοίχο, βυθίζομαι και αναδύομαι, πεθαίνω και ζω. Η λογική προσπαθεί να πρυτανεύσει όμως ο μικρός αναρχικός επιβάλει γρήγορα τον κανόνα του, να ονειρεύεσαι όπως όταν ήσουν παιδί και να κυνηγάς το δικό σου αστέρι μέχρι να λιώσεις από το πέταγμα.
Το λογικό και το παράλογο συναντιούνται για μια στιγμή και αναγεννούν μέσα από τις στάχτες της επανάστασης, τον Εαυτό.
Ο Εαυτός, ο μικρός αναρχικός.