Υπομονή

-Υπομονή.

Στάση, μεγαλείο μονολόγων ανθρώπινων καημών.

- Κάνε υπομονή σου λέω.

Κοιτάζω σαστισμένα.

-Κάνε υπομονή, για το λεωφορείο που δεν έρχεται, για την πείνα, για την αγάπη που δεν έζησα, και για σένα το επαναλαμβάνω, κάνε υπομονή.  

Φράσεις  γεμάτες αγωνία.

Σουλατσάρω στο πεζοδρόμιο, αδέσποτος, λαβωμένος, σκύλος.

Προσπαθώ, σιωπηρή κατανόηση κοινωνικών αποβλήτων.

-Το ξέρω ότι υπομένεις. Κάνε κι άλλο υπομονή.

Δάκρυα, βροχή στις πλάκες.

Αρετή σκληρή, η ελπίδα είναι πιο δύσκολη.

-Για την αγάπη που δεν έζησα και δεν θα ζήσεις.

Υπομονή.

Ζαννίκου Γεωργία.