Ζωή στα ζάρια.

Σημείο κομβικό. 
Κραυγές, ορίζοντας κενός.
Αντιδράσεις σπασμωδικές.
Τα μέτρα χιλιόμετρα και το σώμα εκεί. Βουτιά σωτηρίας. Βάρος ασήκωτο.
Χορδές τυχαία τεμνόμενες που παλεύουν για τον ίδιο σκοπό. Υπερπροσπάθεια, ιδρώτας δύναμης.

Διαχειριστής ζωής και θανάτου σε χαρούμενο σκηνικό.
Λυσσασμένες ανάσες, δυνάμεις αντιστροφής. Χνάρια περάσματος.
Αχνό βλέμμα, κραυγάζει ελπίδα.
Σειρήνες της στεριάς και της θάλασσας μπλέκονται αρμονικά.

Ερμαφρόδιτη, παρθένα εμπειρία συμπυκνωμένη στη στιγμή, αναγεννητική δύναμη του απείρου. Πλασματική ευταξία καθώς πρέπει συμπεριφορών,  όλα ανακατεύτηκαν πάλι.
Προσωπική μου αυταπάτη, κουτσός γελωτοποιός στο παλάτι των ονείρων σου εγώ.
Καθρέφτης και δάσκαλος. Παιχνίδι σωτηρίας του Μαχαμπαράτα.
Ρίχνω κόκκινο και μαύρο ζάρι στα πόδια σου μπροστά. Πρόκληση στο βασιλιά.

Ερωτήσεις δίχως νόημα, θεωρητικά.
Ευγενική καταστροφή, αναστοχασμός. Σπάνε του μυαλού σου τα δεσμά.
Θεραπεία σκουριασμένων νοοτροπιών.  

Συνειδητοποίηση ταυτότητας ετεροχρονισμένη, ποιος σώζει ποιον.
Ενδόμυχη ισορροπία.
Σοκολάτα και βανίλια μπερδεύονται γλυκά, θα τα πούμε μετά.

                                                                                                                              Ζαννίκου Γεωργία.