Σ ακούω και στη σιωπή σου..βλέποντας τον ίσκιο σου
να χάνεται στους άλλους ίσκιους, μέσα στον άλλο
κόσμο που σ άφηνε και σε κρατούσε.και βγήκες τώρα σαν τον ήλιο
μέσα στην ελπίδα
μιας αναπνοής..Aνατρίχιασα στο ουρλιαχτό. στη σιωπή σου. Ζωή, έρωτας, ελευθερία...Ανοίγει ο ουρανός
Χύνεται το μαύρο με στιγμές σε καθαρό φως... Τρέχεις να σβήσεις το ψέμα σου στα πέλαγα να στροβιλίσεις πάλι πάθη..
Σ ακούω και στη σιωπή σου...
20/9/2020
Γ. Μωραΐτης