Νεράιδες.

photo by G.Z. fairies in Brussels

Οι νεράιδες θα ’ρθουν στα όνειρα σου να σου τραγουδήσουν.
Μην τους κάνεις κακό γιατί χωρίς παραμύθια τη ζωή μας θα αφήσουν.

Κρύβονται πίσω από καλλυντικά, διακριτικά.
Δίνουν χρώμα στη νυχτιά, δεν αντέχουν την ψευτιά.
Δε δανείζουν το κορμί τους μόνο για μια βραδιά
Δε χαρίζουν την ψυχή τους αν αυτή δεν αγαπά.
Δε χορεύουν σε τραπέζια και δε γδύνονται στις πίστες.
Δεν αντέχουν τη μιζέρια, δεν ανήκουνε σε λίστες
πλουσίων πελατών, ξεμωραμένων εραστών
μα προσέχουν το παρόν άφοβα για να κοιτούν το παρελθόν.
Αύριο, για τ’ αύριο φαντάζονται και μέχρι να ’ρθει σε κομμάτια δε μοιράζονται.
Φυλαχτό στο ραβδί τους η αγάπη.
Θα σ’ αγγίξει αυτό μονάχα αν δεν τους θυμίζεις κάτι.

Μεσ’ τις πόλεις γυρνούν, τις καρδιές ντύνουν μ’ έντονους χτύπους.
Τραγουδάνε γλυκά στης ψυχής μας τους όμορφους κήπους.
Μακιγιάζ κι αν φορούν, να κρυφτούν θέλουν απ’ την κακία.
Στο ραβδί τους κρατούν οι νεράιδες αγάπη...
Δίπλα σου υπάρχει μια!

Δε θα τρίξουν τα πλακάκια από μπροστά σου σαν περάσουν
για δεν ντύνονται γυμνές τη λίμπιντο να ανεβάσουν.
Υπάρχουν πάντα δίπλα μας, το μάτι δεν τις πιάνει
γιατί ξέρουν και κρύβονται κακό να μην τις φτάνει.
Πληγώνονται πιο εύκολα γιατί αγαπούν στα αλήθεια
και τύπους απορρίπτουνε που λένε παραμύθια.
Βιβλίο ανοιχτό αν είσαι εντάξει απέναντί τους.
Για πάντα όμως χάνονται αν παίξεις μαζί τους.

Οι νεράιδες πονούν μα καταφέρνουν κι υπάρχουν ακόμα.
Φταις εσύ, φταίω εγώ που θα μείνουν πιο λίγες σ’ αυτόν το αιώνα.

Κάθε δάκρυ τους πικρό λουλούδι στο χώμα.
Κάθε γέλιο τους αστέρι λαμπερό στον ουρανό.
Δες τη νύχτα που φωτίζουν, της αλλάζουνε χρώμα.
Δε θα γίνω υπαίτιος για άλλο λουλούδι πικρό.

Μέθυσος.

Απροσδόκητη ευλογία.

Photo by G.Z.

Ερημίτες χωρίς έρημο. Βραχυπρόθεσμες κοινωνικές σχέσεις.

Νεράιδες καίνε τα φτερά τους στην ακροθαλάσσια.

Καβούρι κατασπαράζει ψάρι. 

Δαγκάνες, τρόπαιο οι ιδέες.

Κοκκινίζει το λευκό στα κοφτερά βράχια.

Αναβλύζοντα υπόγεια ρεύματα. 

Ταραγμένη επιφάνεια.

Ξηλωμένα και ξεχειλωμένα κάλπικα είδωλα. 

Εξαργυρωμένες πρώιμες επαναστατικότητες.

Έντεχνες υφαρπαγές. Στριμωγμένη σε μια γωνία να μην βγάζει άχνα.

Το λουκέτο καλά κλειδωμένο, μόνο η σκουριά το διαβρώνει.

Ανορθόδοξες τάσεις. Αόρατο ξίφος σχίζει τις ομίχλες.

Απροσδόκητη ευλογία. 

Οράματα παιδιού μουσκεύουν μέσα στα όνειρα και κάνουν τους σπόρους να βλαστήσουν.

Το χαμένο κλειδί βρέθηκε στην καθαρή ματιά.

Τα υψηλά ιδανικά δεν περιορίζονται κι ας τσιμπούν τα πουλιά το συκώτι του Προμηθέα.

Η αλήθεια δεν ευνουχίζεται.

Στέκομαι πάντα σε μια όχθη, αυτή που χαράζουμε μαζί.

Νότες μελωδίας στάζουν και αυλακώνουν την παράφωνη ζωή.

Photo by G.Z.

Ηρέμησε εκεί που αγαπάς.

Ο ήλιος συνεχίζει να στηρίζει τον κόσμο.

Γεωργία Ζαννίκου.