Έσπερος

Έσπερος. Μεσάνυχτα, ώρα θανάτου νύχτας. Πίνω τις τελευταίες μας στιγμές.

Λιτότητα παγιδευμένη. Νηφάλια μεθυσμένη. Εξαγριωμένη αναζήτηση αγάπης.

Αρχιτέκτονας μορφών. Ξαφνική συρροή εικόνων. Κεντώ την αύρα σου.

Φευγαλέο μυστήριο ντύνεται σάρκα και οστά. Ανήμπορα φύλλα συκής. Ακατάλυτη αίσθηση.

Ίχνος, εωσφόρος. Πληγές εσωτερικών ωθήσεων.

Θάλασσα, κρυμμένο αλάτι.

Άρνης γλυκό νερό, λήθη. Γυμνός λευκός τοίχος.

Πρακτικές γνώσεις. Κοσκίνισμα. Ανασύρω κενά.

Πως νοιώθουν οι πεταλούδες όταν πετάνε;

Κατασκευαστής πεπρωμένου.

Νέα μέρα, ελεύθερη ανατρέχω στον ήλιο. 

ΖΑΝΝΙΚΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ.

Χωρίς Ζάναξ – της Έμμας Τσιβρά

                                            Στη Σούλα

Ταξιδεύεις στη γεωγραφία του σώματος
ξαπλωμένη
ανάμεσα σε λευκά χρυσάνθεμα.
Ανυπόδητη.

Το σκούρο κρεμεζί σκαρί σου στενάχωρο.
Στη βαριά του καρίνα άνοιξαν τρύπες.
Θρέφεις το χώμα δίχως ανθό.

Κι ο ουρανός όλο βρέχει ξεπλένοντας
την καλοκαιρινή σου φωτογραφία.

Ταξιδεύεις μόνη σου χωρίς Ζάναξ.
Ποιος θα το φανταζότανε.
Εσύ ποτέ.

[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ 9/4/2019.]

Ο Δημήτρης Μωρόγιαννης στο Περιστέρι