Είμαι η γυναίκα.
Αν κάνετε άγαλμα τη γυναίκα της Κίνας
ποιός θα οργώσει τη γη;
Αν κάνετε άγαλμα
της Ινδίας τη γυναίκα
ποιός θα θερίσει τη γη;
Ποιός θα ταϊσει τα δώδεκα παιδιά της;
Αν κάνετε άγαλμα
τη μορφή της Ηλέκτρας
ποιός θα βάλει φωτιά
στις αδικίες των ανθρώπων;
Αν κάνετε άγαλμα τη γυναίκα -επονίτισσα
ποιός το ντουφέκι θα γεμίσει;
...Ξεκινώ απ' της γης τα έγκατα.
Ανεβαίνω πόντο τον πόντο
στιγμή τη στιγμή
τη κλίμακα του αγώνα
και καλημέρα θα σου πω
στις λεωφόρους
ενός κόσμου που έρχεται!
...Βαδίζω δίπλα σου.
Ποτέ δεν μένω πίσω.
Σου απλώνω το χέρι,
σε γροθιά!
Μαζί θα σπείρουμε!
........Είμαι γυναίκα.
Ο άλλος άνθρωπος.
Ο ίδιος άνθρωπος.
Όρκος μου, να βγω απ΄το περιθώριο των ταμπού της Ιστορίας..

Της Άρνης το νερό ~ Σταύρος Σιόλας ~ Στίχοι

                     

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Χαρταετός

Χαρταετός, μεταξωτό πουλί.

Ουρά σέρνεται  στην καυτή άμμο. Απεγνωσμένοι κύκλοι αντίθετης περιστροφής.

Σκονισμένος εαυτός. Φόβος συντριβής. Μην κλαίς.

Περισσότερο σχοινί. Προσφορά αποχαιρετισμού, σπάω κλωστή.

Συμφωνία αιολικού κονσέρτου. Επιθυμία καρδιάς, φύγε με τους ανέμους. Πέτα ψηλά να σε δω να γελάς.

Το έδαφος μια απλή τελεία.

Κομμάτι χρυσής κλωστής. Παλάμη σκισμένη.

Ματωμένη  ανάμνηση κρατώ. Είσαι εδώ, είναι αρκετό.

Ευδαιμονία. 

ΖΑΝΝΙΚΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ